ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
خوب است آدم یک نفری را داشته باشد که حتی از حالت چت کردنت هم بفهمد که غمگینی
کمی دور از واقعیت هست.میدانم
اما ممکن هست!
این روزها یک نفر هست که میفهمد ناراحتم.از اینکه میفهمد غمگینم بدون هیچ حرف و توضیحی، ازش سپاسگذارم.
دلم میخواهد ازش تشکر کنم ولی غرورکی کوچکی ته دلم نمی گذارد .
خدا کند که همیشه از این یک نفرها باشد.برای ما خانم ها داشتن همچین کسی که بدون اینکه بهش چیزی در مورد ناراحتیمان بگوییم ،خودش از حالت حرف یا رفتار مان بفهمد و همدلی کند نعمت بزرگیه و شاید خوشبختی بزرگی!
نمیدانم!ولی امشب قدرشناسیم گل کرده!
میترسم! میترسم هیچوقت زندگی اندازه تنم نباشه ...حتی وقتایی که همه افسارش دست خودم باشه!خودم ببرم و بدوزم!
آخر هیچوقت هیچ چیز زندگیم باب میلم نبوده.نه اینکه زیاده خواه و ناشکر باشم نه.
هیچوقت هیچ چیزی به میل من نشده.نه قدم.نه قیافم.نه سوادم.نه خانواده ام.نه کشورم...
هیچوقت...حتی کوچکترین خواسته ام با اینکه تمام تلاشمو کردم برای همان کوچکترین خواستم...
نمیدونم مشکل از کجاست...
میترسم اینبار اون کسی که میخام هم باب میل من الاقل تا حدی هم نباشه...حتی اگه خودم انتخاب کنم...خودم تصمیم بگیرم...خودم...
کاش هنوز هم به دعا خعلییی اعتقاد داشتم.ایمان داشتم.باورش داشتم...کاش...