بیاییم خودمونو ببخشیم!
بیاییم آرزو کنیم و از خدا در خواست کنیم که مهر خود مارو به دلمون بندازه.تا دست برداریم از دوست داشتنهای اشتباهیی که فکر میکردیم بخاطر دوست داشتن خودماست نه بخاطر تنفر و نفرت از خودمون!
بیاییم از خدا بخواییم فرصت بخشش خودمونو به مابده تا خویشتن خویش رو خوب و معصوم بدونیم و باور کنیم خوبیم و پس به این دلیل کار بد نکنیم!
بیاییم التماس کنیم خدا عمیقا مارو عاشق خودمون کنه،انگاهه که دست بر میداریم از کارا و اعمالی که به روح و روانمون ضربه میزنه و وجود و ماهیت پاک مونو آلوده و خاکستری میکنه....
بیاییم دعا کنیم خدا باور معصومیت رو به ما برگردونه.تا عشق مانند آینه شفاف شه. و دوست داشتن به رنگ طلایی آفتاب در بیاد.
تا دوست داشتن و عشق رنگ پلشت و زشت سیاهی رو از خودش بتاکانه و به رنگ واقعی آفتابی و طلااییش دربیاد باز!
بیاییم آرزو کنیم خدا ما رو با خودمون آشتی بده.تا باور کنیم موجود پر نقص کاملی هستیم.تا بپذیریم اشتباهات ما رو کدر و سیاه نمیکنه بلکه نبود باور معصومیت و نفرت از خودمون ذره ذره وجودیت ما رو از بین میبره.
بیاییم دعا کنیم روزنه کوچکی از مهر رو در دلمون پیدا کنیم پذیرای خود پرنقصمون بشیم و به خودمون عشقی طلایی بورزیم و تا ازهر آنچه که حال دل و روح مونو خراب میکنه،دوری ورزیم...
و دنیا چه قشنگ میشود،با آدمهابی که خودشونو دوست دارن.و معصومیت وجودشونو باور دارن.و رنگ طلایی عشق و دوست داشتن رو در خودشون تیره و خاکستری نکردن.