نون میگوید که از خوشی و شادی هایت بنویس تا ماندگار شوند.نه ناله هایت!
اما نوشتنِ ناله هایم،مانند رفتن روی یک کوه بلند و فریاد زدن و خالی شدن می ماند!
با این تفاوت که انعکاس صدایم،به طرف خودم نمیگردد!
+نمی نویسم که ماندگار شوند.می نویسم که رها شوم.